I’m not here says the void

Sculpting the Emptiness

I’m Not Here Says the Void is een donker, visueel gedicht over afwezigheid.
In de performance komen elementen als visueel theater, dans, beeldhouwkunst en minimale elektronische muziek samen in een reis door duister materiaal en materie.

Er zit iets onder het tapijt, er staat iemand achter het gordijn, een simpel geluid blijft resoneren in de lucht, de vloer trilt, en ik ook.

In I’m Not Here Says the Void verkennen twee performers zwarte gaten en holle ruimtes. Onbehagen is hun vertrekpunt voor een reis naar het onbekende. Het gaat over afwezigheid en alle dingen die er niet zijn, die daardoor nog aanweziger en begeerlijker worden. Het is een uitnodiging om gezamenlijk verbeelding te beoefenen. De werkelijkheid als een uitvinding van de toeschouwer.

Deze performance is ontwikkeld als Julian Hetzel’s afstudeerproject bij DasArts Amsterdam, gebaseerd op ideeën over overlappende realiteiten, maskers en de metafysische tegenstelling tussen schijn en essentie. In 2014 werd I’m Not Here Says the Void door Frascati Amsterdam geproduceerd voor het Fraslab Festival.